15 listopada przypada 100 rocznica śmierci Henryka Sienkiewicza, jednego z najwybitniejszych i najbardziej popularnych pisarzy polskich, laureata literackiej nagrody Nobla, który poprzez swoją twórczość, publicystykę i działalność społeczną budził świadomość narodową, uczył dumy z polskości, umiłowania ojczyzny i zdolności do poświęceń.

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey) jest autorem między innymi cyklu historycznego "Trylogia", na który składają się czytane do dziś : "Ogniem i mieczem", "Potop" i "Pan Wołodyjowski", powieści "Krzyżacy", "Quo vadis", "Rodzina Połanieckich"  i jedynej powieści dla młodzieży "W pustyni i puszczy". Wśród jego dzieł znajdują się nowele,  jak "Janko Muzykant" i "Latarnik", a także reportaże.

Odbierając jako pierwszy Polak w grudniu 1905 r. Nobla za całokształt twórczości Sienkiewicz mówił, że zaszczyt ten jest szczególnie cenny dla syna Polski. "Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, że żyje. Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać" - powiedział wtedy pisarz. Jak podkreślił jeden z członków Komitetu Noblowskiego "Sienkiewicz to rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu”.